زمینه و هدف: سلامت شهری یکی از چالش های قرن بیست و یکم می باشد. رشد سریع و گسترش شهرنشینی پیامدهایی برای سلامت دارد. در این میان فناوری اطلاعات می تواند بسیاری از معضلات شهرهای امروزی را برطرف نماید. بنابراین هدف مقاله، بررسی فناوری های اطلاعاتی نوین در توسعه سلامت شهری می باشد.روش بررسی: این پژوهش یک مقاله مروری است که بر اساس مطالعات کتابخانه ای و جستجوهای اینترنتی در پایگاه های داده ای معتبر همچونSpringer, Magiran, Science direct  و جستجوی پیشرفته در Google صورت گرفته است. در این بررسی، تعداد 164 متن داخلی و خارجی در زمینه کاربرد ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از جمله ابزارهای بی سیم و موبایل، سیستم اطلاعات جغرافیایی، شناسایی از طریق امواج رادیویی در سال 2011 در حوزه سلامت شهری مورد مطالعه قرار گرفتند که در نهایت تعداد 30 منبع مورد استفاده قرار گرفت.نتیجه گیری: سلامت به عنوان یک نیاز حقیقی در شهروندان حتی در دنیای مجازی نیز جزء اصلی ترین ضروریات در خور توجه می باشد. فناوری های اطلاعات و ارتباطات نقش مهمی در بهبود سلامت مردم و بالا بردن کیفیت زندگی آنان دارد. بکارگیری اثربخش فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی در کشور نیازمند شناسایی فرصتها و محدودیتها، تدوین برنامه ریزی اصولی و مناسب با توجه به فاکتورهای اجتماعی و اقتصادی همراه با فراهم نمودن زیرساختهای تکنولوژیکی، ارتباطی و مخابراتی، حقوقی و اجرایی است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: استفاده از فناوری های اطلاعاتی منجر به افزایش دانش سلامت مردم می شود. هدف این تحقیق تعیین دیدگاه بیماران درباره نقش سواد فناوری اطلاعات در سلامت فردی بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - مقطعی در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی کاشان؛ بر 461 بیمار بستری در سال 78 با انتخاب به صورت تصادفی ساده، اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته، روایی (صوری و محتوایی) و پایایی (روش اسپیرمن – براون با r=0.83)، حاوی دو قسمت سوالات زمینه ای و سوالات مرتبط با نقش فناوری اطلاعات در سلامت فردی است. داده ها توسط مصاحبه جمع آوری و با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی (فراوانی و درصد) ارایه شد. یافته ها: 42.1 درصد بیماران با کامپیوتر، 26.7 درصد با اینترنت آشنایی داشتند و 41.9 درصد به اینترنت دسترسی داشتند. 86.3 درصد تمایل به دسترسی به اطلاعات پرونده پزشکی، 88.3 درصد دریافت و ارسال سوابق، 85.7 درصد دریافت جواب آزمایشات، 79 درصد تجدید نسخه دارویی، 76.4 درصد اخذ نوبت، 80 درصد مشاوره با پزشک معالج و 80 درصد تمایل به دریافت اطلاعات مرتبط با رژیم غذایی را با استفاده از فناوریهای اطلاعاتی داشتند. نتیجه گیری: نگرش بیماران بستری نسبت به فناوری های اطلاعاتی به نسبت خوب است. پیشنهاد می شود اطلاعات مورد نیاز بیماران به خصوص اطلاعات مربوط به نحوه صحیح مصرف داروها و رژیم غذایی از طریق لوح های فشرده و سایت بیمارستان در اختیار بیماران قرار گیرد، یا سایت های مناسب به آنان معرفی شود.

مقدمه و هدف: با توجه به نقش طرح درس در کیفیت دوره کارآموزی و ویژگیهای رشته فناوری اطلاعات سلامت مانند جدید بودن، بین رشتهای بودن و جایگاه رشته در ارائه خدمات مراقبت بهداشتی و درمانی پژوهشگران درصدد برآمدند تا دیدگاه اعضای هیت علمی نسبت به محتوی درس کارآموزی رشته فناوری اطلاعات سلامت را در قالب یک مدل ارائه دهند. روش ها: این مطالعه کیفی در سال 1396 با استفاده از روش گروه اسمی و تکنیک دلفی انجام شد. نمونه گیری در گروه اسمی (هفت نفر) و فن دلفی(38 نفر) بر اساس نمونهگیری مبتنی بر هدف بود. روش گروه اسمی در 17 و تکنیک دلفی در دو مرحله انجام شد. با استفاده از نرم افزار SPSS16 داده ها تحلیل توصیفی شد. یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه دوره اول کارآموزی بر روی وظایف بخش مدیریت اطلاعات سلامت بیمارستان تمرکز داشته و شامل 16 فعالیت می باشد. دوره دوم کارآموزی مربوط به کدگذاری و آمار بوده وداری نه فعالیت است. دوره سوم کارآموزی دارای شش فعالیت و مربوط به راهبری سیستمهای اطلاعات بالینی می باشد و دوره چهارم کارآموزی با تمرکز بر روی مهارت های فناوری اطلاعات دارای هفت فعالیت می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه دوره کارآموزی نقش مهمی در آموزش دانشجویان فناوری اطلاعات سلامت دارد مطالعه، طراحی و اجرای طرح درس کارآموزی میتواند تاثیر چشمگیری بر کیفیت این دوره آموزشی داشته باشد. بنابراین مسولین باید ضمن تعیین محتوی دوره کارآموزی نظارت کامل را در پیاده سازی طرح درس مورد نظر داشته باشند.

هدف: اجرای برنامه های آموزشی حین خدمت مجموعه فعالیت های آموزشی نیازسنجی و برنامه ریزی شده به منظور اصلاح و بالا بردن دانش، مهارت، نگرش ها و رفتارهای اعضای سازمان برای انجام دادن وظایف خاص محوله سازمانی است. هدف از این مطالعه بررسی میزان تأثیر برگزاری برنامه آموزشی فناوری های نوین سلامت بر دانش کارکنان بخش مدیریت اطلاعات سلامت بود. روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی بود و در سال 1397 در بیمارستان عالی نسب تبریز انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه و به روش پیش آزمون و پس آزمون گردآوری شدند. جامعه پژوهش، کارکنان مدیریت اطلاعات سلامت بیمارستان عالی نسب تبریز بودند و تعداد نمونه در دسترس 28 نفر بود. تحلیل داده ها به وسیله ی نرم افزار spss نسخه 19 و آزمون تی زوجی انجام شد. نتایج: میانگین به دست آمده از میزان دانش کارکنان مدیریت اطلاعات سلامت در پیش آزمون 1. 05 و پس آزمون 4. 75 بود که به مقدار قابل توجهی افزایش یافته بود. نتایج، تفاوت معناداری را در میانگین و انحراف معیار نمرات کارکنان قبل و بعد از برگزاری جلسات آموزشی نشان داد. (P <0. 05). نتیجه گیری: طبق یافته های حاصل از پژوهش حاضر، معلوم گردید که نمرات قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی داری داشت. بر این اساس، برگزاری برنامه های آموزشی می تواند تأثیر مثبتی بر دانش کارکنان بخش مدیریت اطلاعات سلامت داشته باشد.

مقدمه: سیاست گذاران حوزه سلامت جهت به کارگیری بهترین فناوری ها باید اطلاعات کافی از پیشرفت های کنونی و آینده داشته باشند. هدف از این مطالعه، مروری بر مطالعات آینده پژوهی در حوزه فناوری اطلاعات سلامت بود. روش: این مطالعه از نوع مروری بود که در سال 1394 انجام شد. به منظور دستیابی به مقالات مرتبط، پایگاه های اطلاعاتی Scopus، Web of Science، ProQuest، Ovid و PubMed در محدوده سال های 2000 تا 2015 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: تعداد 11 مطالعه برای بررسی انتخاب گردید. مطالعات به دو دسته پیش بینی آینده (7 مطالعه) و آینده نگاری فناوری اطلاعات سلامت (4 مطالعه) تقسیم شدند. به منظور بررسی اهداف بزرگ و آینده بلند مدت بهتر است از رویکرد آینده نگاری استفاده گردد. نتیجه گیری: مطالعات آینده نگاری می تواند برای تصمیم گیری و سیاست گذاری در حوزه فناوری اطلاعات سلامت به ویژه در سطح ملی مورد استفاده قرار گیرند.